Δεν μεταφέρονται οι ετήσιες άδειες, πληρώνονται διπλές αν δεν ληφθούν.

ΑΠΟΦΑΣΗ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ
Δεν μεταφέρονται οι ετήσιες άδειες, πληρώνονται διπλές αν δεν ληφθούν.

ΑΠΟΦΑΣΗ υπέρ των εργαζομένων έλαβε το εργατικό τμήμα του Αρείου Πάγου κρίνοντας ότι οι καλοκαιρινές άδειες δεν μπορούν να μεταφερθούν, ενώ εφόσον δεν ληφθούν ποτέ, θα πρέπει οι αποδοχές του μήνα να καταβληθούν προσαυξημένες κατά 100%. Σύμφωνα με την απόφαση του ανωτάτου δικαστηρίου, από τις διατάξεις της ισχύουσας νομοθεσίας προκύπτει σαφώς ότι δεν επιτρέπεται, ούτε με συμφωνία μεταξύ του εργαζομένου και του εργοδότη, η μεταφορά των ημερών της ετήσιας άδειας του τελευταίου, που δεν του χορηγήθηκαν από τον εργοδότη, στο επόμενο ή στα μεθεπόμενα έτη, με συνέπεια να είναι ανίσχυρη- άκυρη, κατά τα άρθρα 174 και 180 του Αστικού Κώδικα, τέτοια συμφωνία
Μάλιστα επισημαίνεται, πως ο εργοδότης που δεν χορήγησε πλήρη άδεια στο μισθωτό κατά τη διάρκεια του έτους που αυτή αφορά, είναι υποχρεωμένος, από το τέλος του αντίστοιχου έτους, να καταβάλει σε αυτόν τις αντίστοιχες προς τις ημέρες αυτές αποδοχές αδείας και μάλιστα με προσαύξηση κατά 100%, σε περίπτωση υπαιτιότητάς του, μη δυνάμενος να εκπληρώσει τη συγκεκριμένη υποχρέωσή του προς το μισθωτό με τη χορήγηση σ’ αυτόν των παραπάνω ημερών αδείας και το συμψηφισμό αυτών προς το ανύπαρκτο σύνολο ήδη συσσωρευμένων ημερών άδειας περασμένων ετών, που δεν του χορηγήθηκαν.
Για να συμβεί όμως αυτό, θα πρέπει να υπάρχει υπαιτιότητα, ακόμη και ελαφρά αμέλεια του εργοδότη, δηλαδή να είχε προηγηθεί αίτηση του εργαζομένου η οποία δεν έγινε δεκτή.
Τον Άρειο Πάγο απασχόλησε υπόθεση τραπεζοϋπαλλήλου ο οποίος για μία τριετία δεν λάμβανε το σύνολο της ετήσιας αδείας του, με αποτέλεσμα να του επιδικαστεί η διαφορά των ημερών που εργάστηκε, ενώ θα έπρεπε να απουσιάζει, προσαυξημένη κατά 100%.
Τέλος, το δικαστήριο απέρριψε ως αβάσιμο το αίτημα να καταβληθεί ποσό ύψους 10.000 ευρώ ως χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης από την καθυστέρηση της καταβολής των αποδοχών, με το σκεπτικό ότι μόνη η καθυστέρηση χωρίς τη συνδρομή και άλλων περιστατικών που επιφέρουν ηθική μείωση αυτού, δεν συνεπάγεται την προσβολή της προσωπικότητάς του.